Το δίλημμα του "Στράμα"
Ο CloverMan γράφει για τον "πονοκέφαλο" που θα έχει ο Ιταλός αρκετές φορές μέσα στη σαιζόν όσον αφορά το σύστημα που θα πρέπει να επιλέξει για τους αγώνες.
Ήδη έχουμε δει σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα μέσα στη σαιζόν τα δύο πιθανά συστήματα τα οποία θα παίζει το τριφύλλι μέσα στη σαιζόν, με τον Αντρέα Στραματσόνι να διαλέγει ένα από τα δύο κάθε φορά ανάλογα με το αντίπαλο υλικό ή την εξέλιξη του παιχνιδιού. Κάτι τέτοιο έγινε στον αγώνα με τον ΠΑΣ στη Λεωφόρο, όπου λόγω της αποβολής, ο Ιταλός άλλαξε άμεσα το σύστημα της ομάδας αλλάζοντας το ένα σέντερ μπακ και αντικαθιστώντας το με έναν πιο επιθετικό παίκτη. Δεν ήταν άλλωστε η πρώτη φορά που το έκανε.
Το θέμα όμως είναι ότι μέχρι το σημείο της αποβολής, η ομάδα δεν έδειχνε να έχει βρει τα πατήματά της στο γήπεδο με το 3-5-2. Όμως με την είσοδο του Βιγιαφάνιες, του μόνου παίκτη που μπορεί να συνδέσει το κέντρο με την επίθεση μαζί με τον Λεντέσμα στο ρόστερ αλλά και να πατήσει περιοχή, ο Παναθηναϊκός άλλαξε πρόσωπο. Βέβαια, δεν πιστεύω ότι το ματς με τον ΠΑΣ και η εξαιρετική απόδοση της ομάδας με δύο και όχι τρία σέντερ μπακ μπορεί να είναι καθρέφτης λόγω των δέκα, και αργότερα εννιά, αντιπάλων λόγω της αποβολής και του τραυματισμού.
Ο ίδιος ο "Στράμα" τώρα είχε δηλώσει ότι η ομάδα θα παίζει θεαματικά στην Ελλάδα και με συνοχή και πιο προσεκτικά στην Ευρώπη. Αυτό μπορεί να φαίνεται λογικό σε όλους μας, και ίσως να είναι, αλλά όπως αποδείχθηκε ο ίδιος ο Ιταλός φαίνεται πως δε θα ακολουθήσει αυτό το πλάνο. Τουλάχιστον όχι σε όλα τα εγχώρια ματς. Έτσι και με τα Γιάννενα, που διαθέτουν δύο αξιόλογους επιθετικούς, με τον έναν εξ' αυτών να είναι αρκετά γρήγορος, προτιμήθηκε να διασφαλιστεί το μηδέν στην άμυνα και με Λέτο-Μπεργκ μπροστά με κάποιο τρόπο το γκολ θα ερχόταν...
Μπορεί να έχετε την πεποίθηση ότι ακόμα και με δύο σέντερ μπακ, η διασφάλιση θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένη και ειδικά στην ίδια σου την έδρα, όμως η ιστορία άλλα δείχνει. Εδώ να θυμίσω ενδεικτικά κάποιους αγώνες με μικρομεσαίες ομάδες από τις οποίες χάσαμε βαθμούς μέσα στη Λεωφόρο. Την περασμένη σαιζόν: ΠΑΟ 0-1 Ξάνθη, το 2014-15: ΠΑΟ 2-2 Αστέρας, ΠΑΟ 1-2 ΟΦΗ, το 2013-14: ΠΑΟ 1-2 Ατρόμητος, ΠΑΟ 1-1 Εργοτέλης, ΠΑΟ 1-2 Πανθρακικός, ΠΑΟ 0-0 Βέροια. Και υπενθυμίζω ότι αυτά είναι "γκέλες" μόνο στο γήπεδο της Λεωφόρου. Άλλωστε για εμένα το μόνο πραγματικά αξιόλογο σέντερ μπακ της ομάδας είναι ο Μολέδο, με τους Κουτρουμπή και Ιβάνοφ να είναι τουλάχιστον ασταθείς. Για τον Σάμπα δεν έχουμε ακόμα καθαρή εικόνα.
Οπότε το συμπέρασμα είναι πως είναι αρκετά δύσκολο για τον Ιταλό να επιλέξει σε κάθε αγώνα σύστημα, και ίσως να χρειαστεί να τα δοκιμάσει ξανά και τα δύο αρκετές φορές μέχρι να καταλήξει στο κατάλληλο, κάτι που θα μπορούσε να μας στοιχίσει βαθμούς. Ελπίζουμε ο τεχνικός του τριφυλλιού να βρει την κατάλληλη φόρμουλα πριν συμβεί κάτι τέτοιο, και να θυμάστε ότι φέτος κάθε ματς, είτε με τη Βέροια είτε με τον Άγιαξ είναι το ίδιο σημαντικό και κάθε βαθμός μετράει.
Το θέμα όμως είναι ότι μέχρι το σημείο της αποβολής, η ομάδα δεν έδειχνε να έχει βρει τα πατήματά της στο γήπεδο με το 3-5-2. Όμως με την είσοδο του Βιγιαφάνιες, του μόνου παίκτη που μπορεί να συνδέσει το κέντρο με την επίθεση μαζί με τον Λεντέσμα στο ρόστερ αλλά και να πατήσει περιοχή, ο Παναθηναϊκός άλλαξε πρόσωπο. Βέβαια, δεν πιστεύω ότι το ματς με τον ΠΑΣ και η εξαιρετική απόδοση της ομάδας με δύο και όχι τρία σέντερ μπακ μπορεί να είναι καθρέφτης λόγω των δέκα, και αργότερα εννιά, αντιπάλων λόγω της αποβολής και του τραυματισμού.
Ο ίδιος ο "Στράμα" τώρα είχε δηλώσει ότι η ομάδα θα παίζει θεαματικά στην Ελλάδα και με συνοχή και πιο προσεκτικά στην Ευρώπη. Αυτό μπορεί να φαίνεται λογικό σε όλους μας, και ίσως να είναι, αλλά όπως αποδείχθηκε ο ίδιος ο Ιταλός φαίνεται πως δε θα ακολουθήσει αυτό το πλάνο. Τουλάχιστον όχι σε όλα τα εγχώρια ματς. Έτσι και με τα Γιάννενα, που διαθέτουν δύο αξιόλογους επιθετικούς, με τον έναν εξ' αυτών να είναι αρκετά γρήγορος, προτιμήθηκε να διασφαλιστεί το μηδέν στην άμυνα και με Λέτο-Μπεργκ μπροστά με κάποιο τρόπο το γκολ θα ερχόταν...
Μπορεί να έχετε την πεποίθηση ότι ακόμα και με δύο σέντερ μπακ, η διασφάλιση θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένη και ειδικά στην ίδια σου την έδρα, όμως η ιστορία άλλα δείχνει. Εδώ να θυμίσω ενδεικτικά κάποιους αγώνες με μικρομεσαίες ομάδες από τις οποίες χάσαμε βαθμούς μέσα στη Λεωφόρο. Την περασμένη σαιζόν: ΠΑΟ 0-1 Ξάνθη, το 2014-15: ΠΑΟ 2-2 Αστέρας, ΠΑΟ 1-2 ΟΦΗ, το 2013-14: ΠΑΟ 1-2 Ατρόμητος, ΠΑΟ 1-1 Εργοτέλης, ΠΑΟ 1-2 Πανθρακικός, ΠΑΟ 0-0 Βέροια. Και υπενθυμίζω ότι αυτά είναι "γκέλες" μόνο στο γήπεδο της Λεωφόρου. Άλλωστε για εμένα το μόνο πραγματικά αξιόλογο σέντερ μπακ της ομάδας είναι ο Μολέδο, με τους Κουτρουμπή και Ιβάνοφ να είναι τουλάχιστον ασταθείς. Για τον Σάμπα δεν έχουμε ακόμα καθαρή εικόνα.
Οπότε το συμπέρασμα είναι πως είναι αρκετά δύσκολο για τον Ιταλό να επιλέξει σε κάθε αγώνα σύστημα, και ίσως να χρειαστεί να τα δοκιμάσει ξανά και τα δύο αρκετές φορές μέχρι να καταλήξει στο κατάλληλο, κάτι που θα μπορούσε να μας στοιχίσει βαθμούς. Ελπίζουμε ο τεχνικός του τριφυλλιού να βρει την κατάλληλη φόρμουλα πριν συμβεί κάτι τέτοιο, και να θυμάστε ότι φέτος κάθε ματς, είτε με τη Βέροια είτε με τον Άγιαξ είναι το ίδιο σημαντικό και κάθε βαθμός μετράει.
