Αυτός είναι ο Έλιοτ Γουίλιαμς
Ο ''Εξάστερος'' γράφει για το νέο μεταγραφικό απόκτημα του Παναθηναϊκού, τον Έλιοτ Γουίλιαμς, που έρχεται για να δώσει λύσεις και... ανάσες στην περιφέρεια των ''πρασίνων''. Ποιο είναι το παιχνίδι του Αμερικανού και γιατί αποκτήθηκε ενώ στη θέση του υπάρχουν ήδη οι Φελντέιν, Χέινς και Παππάς;
Ο Παναθηναϊκός έκανε την έκπληξη και απέκτησε έναν ακόμη σούτινγκ γκαρντ μετά τον Μαρκίζ Χέινς, δείχνοντας πως μάλλον τα έχει μπερδέψει λίγο! Σε κάθε περίπτωση όμως, ο Γουίλιαμς δεν είναι παίκτης που απλά μπορεί να δώσει λύσεις (βλέπε Χέινς), αλλά αν καταφέρει να προσαρμοστεί, θα ανεβάσει επίπεδο τη νέα του ομάδα.
Επιθετικό ρεπερτόριο
Ξέρω, η D-League δε μπορεί να σου δώσει μια ολοκληρωμένη εικόνα για το τι είναι ικανοί οι παίκτες της να κάνουν σε ανώτερο επίπεδο, όμως ο Γουίλιαμς αποτέλεσε έναν εκ των κορυφαίων σκόρερ κατά την παρουσία του στους Santa Cruz Warriors, με τους οποίους κατέκτησε πέρσι το πρωτάθλημα, όντας και MVP των τελικών! Έχει ''δολοφονικό'' ένστικτο και μπορεί να σκοράρει από οποιοδήποτε σημείο του παρκέ. Το ύψος του, το καλό πρώτο βήμα, αλλά και η αθλητικότητα που διαθέτει παρά τους πολλούς τραυματισμούς, του δίνουν τη δυνατότητα να είναι αποτελεσματικός στα τελειώματα κοντά στο καλάθι, ενώ και μακριά από αυτό και πιο συγκεκριμένα στο τρίποντο, είναι ικανότατος σουτέρ. Από μέση απόσταση δεν είναι ιδιαίτερα καλός, ενώ δε νιώθει άνετα όταν η μπάλα βρίσκεται στο κακό του δεξί, το χέρι. Ωστόσο, οι προσποιήσεις που χρησιμοποιεί σε συνάρτηση με το καλό του πρώτο βήμα, του δίνουν συχνά πλεονέκτημα κατά του αμυνόμενου, κάτι που όμως δε ξέρουμε αν θα καταφέρνει να πετυχαίνει συχνά μπροστά στις σκληρότερες και πιο physical Ευρωπαϊκές άμυνες. Θα χρειαστεί χρόνο προσαρμογής και η λογική λέει ότι δε θα φαίνεται τόσο έτοιμος σε καμιά πλευρά του παρκέ στις πρώτες του μέρες στην ομάδα.
Αθλητικότητα/ Σωματοδομή/ Άμυνα
Βλέποντας τον Έλιοτ Γούλιαμς, το πρώτο πράγμα που παρατηρείς είναι τα μακριά του άκρα. Αυτό συχνά μεταφράζεται με πλεονέκτημα στην άμυνα, όμως στην περίπτωση του 26χρονου θα πρέπει να κάνουμε μια εξαίρεση. Δε μοιάζει να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την άμυνα, μπορεί να του δοθεί και ένα ελαφρυντικό για τους απανωτούς τραυματισμούς του στο πρώτο στάδιο της καριέρας του, όμως σε αυτό το κομμάτι είναι επιεικώς κακός. Τα πλάγια βήματά του είναι πολύ αργά και αυτό τον κρατάει πίσω στην περιφερειακή άμυνα, και είναι πραγματικά κρίμα για έναν παίκτη που θεωρητικά έχει όλα τα απαραίτητα χαρακτηριστικά για να παίξει μεγάλη άμυνα, να μη το πράττει. Οι τραυματισμοί τον έχουν κρατήσει πίσω και σε θέματα αθλητικότητας και έκρηξης, όμως δε τα έχασε ποτέ ολοκληρωτικά . Όποτε βρει την ευκαιρία να τρέξει στο ανοιχτό γήπεδο θα καρφώσει, ενώ τα τελειώματά του κοντά στο καλάθι αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Τα μακριά του χέρια τον βοηθούν πολύ στο ριμπάουντ, και ο ''Σάλε'' προσθέτει έναν ακόμη Wing που μπορεί να είναι ενεργός στα ''σκουπίδια'', μετά τον Πάβλοβιτς. Ο Σέρβος αρέσκεται σε τέτοιους παίκτες, όμως θα πρέπει να τον στρώσει από νωρίς στην άμυνα.
Εδώ τα μπέρδεψε ο Παναθηναϊκός
Ο ενθουσιασμός που υπάρχει για τον ερχομό του Γουίλιαμς στην Ευρώπη και τον Παναθηναϊκό είναι δικαιολογημένος. Μιλάμε για έναν παίκτη που είχε προδιαγραφές να σταθεί και να φτιάξει καλή καριέρα στο NBA, αλλά οι τραυματισμοί τον κράτησαν πίσω. Όμως, οι ''πράσινοι'' κάπου τα μπέρδεψαν στον σχεδιασμό και με έκαναν να αναρωτηθώ. Γιατί αποκτήθηκαν δύο shooting guard σε διάστημα μίας εβδομάδας; Ναι, θα μου πείτε ο Παππάς δεν είναι έτοιμος να παίξει σε υψηλό επίπεδο φέτος μετά τον σοβαρό τραυματισμό του και τους νέους που τον ''χτυπάνε'' και δε τον αφήνουν σε ησυχία, όμως και πάλι, στο ρόστερ αυτή τη στιγμή υπάρχουν 4 SG και μόλις 2 έτοιμα PG, για το επίπεδο της Ευρωλίγκα. Μήπως αντί του Χέινς έπρεπε να κοιτάξει έναν παίκτη στον άσσο ο Τζόρτζεβιτς; Μάλλον ναι. Σε κάθε περίπτωση όμως, με την διαφαινόμενη μεταγραφή ψηλού, το ρόστερ γεμίζει επικίνδυνα, και ο προπονητής των ''πρασίνων'' καλείται να διαχειριστεί σωστά ένα περίεργο ροτέισον.
Στα του Έλιοτ Γουίλιαμς πάλι, η μεταγραφική αυτή κίνηση μπορεί να χαρακτηριστεί εξαιρετική αν δε συνυπολογίσουμε και αυτή του Χέινς, αφού ο Παναθηναϊκός προσθέτει έναν παίκτη που μπορεί να ανεβάσει επίπεδο την ομάδα και να σκοράρει με συνέπεια από την περιφέρεια, κάτι που λείπει όλη τη χρονιά με την απουσία του Νίκου Παππά. Μένει να δούμε αν θα ''κουμπώσει'' στο ΟΑΚΑ και αν ο ''Σάλε'' θα καταφέρει να τον βάλει γρήγορα στο κλίμα, γιατί η D-League με την Ευρωλίγκα δεν έχουν καμία απολύτως σχέση, τόσο σε στυλ παιχνιδιού, όσο και σε δυναμικότητα πρωταθλημάτων.
Ο Παναθηναϊκός έκανε την έκπληξη και απέκτησε έναν ακόμη σούτινγκ γκαρντ μετά τον Μαρκίζ Χέινς, δείχνοντας πως μάλλον τα έχει μπερδέψει λίγο! Σε κάθε περίπτωση όμως, ο Γουίλιαμς δεν είναι παίκτης που απλά μπορεί να δώσει λύσεις (βλέπε Χέινς), αλλά αν καταφέρει να προσαρμοστεί, θα ανεβάσει επίπεδο τη νέα του ομάδα.
Επιθετικό ρεπερτόριο
Ξέρω, η D-League δε μπορεί να σου δώσει μια ολοκληρωμένη εικόνα για το τι είναι ικανοί οι παίκτες της να κάνουν σε ανώτερο επίπεδο, όμως ο Γουίλιαμς αποτέλεσε έναν εκ των κορυφαίων σκόρερ κατά την παρουσία του στους Santa Cruz Warriors, με τους οποίους κατέκτησε πέρσι το πρωτάθλημα, όντας και MVP των τελικών! Έχει ''δολοφονικό'' ένστικτο και μπορεί να σκοράρει από οποιοδήποτε σημείο του παρκέ. Το ύψος του, το καλό πρώτο βήμα, αλλά και η αθλητικότητα που διαθέτει παρά τους πολλούς τραυματισμούς, του δίνουν τη δυνατότητα να είναι αποτελεσματικός στα τελειώματα κοντά στο καλάθι, ενώ και μακριά από αυτό και πιο συγκεκριμένα στο τρίποντο, είναι ικανότατος σουτέρ. Από μέση απόσταση δεν είναι ιδιαίτερα καλός, ενώ δε νιώθει άνετα όταν η μπάλα βρίσκεται στο κακό του δεξί, το χέρι. Ωστόσο, οι προσποιήσεις που χρησιμοποιεί σε συνάρτηση με το καλό του πρώτο βήμα, του δίνουν συχνά πλεονέκτημα κατά του αμυνόμενου, κάτι που όμως δε ξέρουμε αν θα καταφέρνει να πετυχαίνει συχνά μπροστά στις σκληρότερες και πιο physical Ευρωπαϊκές άμυνες. Θα χρειαστεί χρόνο προσαρμογής και η λογική λέει ότι δε θα φαίνεται τόσο έτοιμος σε καμιά πλευρά του παρκέ στις πρώτες του μέρες στην ομάδα.
Αθλητικότητα/ Σωματοδομή/ Άμυνα
Βλέποντας τον Έλιοτ Γούλιαμς, το πρώτο πράγμα που παρατηρείς είναι τα μακριά του άκρα. Αυτό συχνά μεταφράζεται με πλεονέκτημα στην άμυνα, όμως στην περίπτωση του 26χρονου θα πρέπει να κάνουμε μια εξαίρεση. Δε μοιάζει να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την άμυνα, μπορεί να του δοθεί και ένα ελαφρυντικό για τους απανωτούς τραυματισμούς του στο πρώτο στάδιο της καριέρας του, όμως σε αυτό το κομμάτι είναι επιεικώς κακός. Τα πλάγια βήματά του είναι πολύ αργά και αυτό τον κρατάει πίσω στην περιφερειακή άμυνα, και είναι πραγματικά κρίμα για έναν παίκτη που θεωρητικά έχει όλα τα απαραίτητα χαρακτηριστικά για να παίξει μεγάλη άμυνα, να μη το πράττει. Οι τραυματισμοί τον έχουν κρατήσει πίσω και σε θέματα αθλητικότητας και έκρηξης, όμως δε τα έχασε ποτέ ολοκληρωτικά . Όποτε βρει την ευκαιρία να τρέξει στο ανοιχτό γήπεδο θα καρφώσει, ενώ τα τελειώματά του κοντά στο καλάθι αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Τα μακριά του χέρια τον βοηθούν πολύ στο ριμπάουντ, και ο ''Σάλε'' προσθέτει έναν ακόμη Wing που μπορεί να είναι ενεργός στα ''σκουπίδια'', μετά τον Πάβλοβιτς. Ο Σέρβος αρέσκεται σε τέτοιους παίκτες, όμως θα πρέπει να τον στρώσει από νωρίς στην άμυνα.
Εδώ τα μπέρδεψε ο Παναθηναϊκός
Ο ενθουσιασμός που υπάρχει για τον ερχομό του Γουίλιαμς στην Ευρώπη και τον Παναθηναϊκό είναι δικαιολογημένος. Μιλάμε για έναν παίκτη που είχε προδιαγραφές να σταθεί και να φτιάξει καλή καριέρα στο NBA, αλλά οι τραυματισμοί τον κράτησαν πίσω. Όμως, οι ''πράσινοι'' κάπου τα μπέρδεψαν στον σχεδιασμό και με έκαναν να αναρωτηθώ. Γιατί αποκτήθηκαν δύο shooting guard σε διάστημα μίας εβδομάδας; Ναι, θα μου πείτε ο Παππάς δεν είναι έτοιμος να παίξει σε υψηλό επίπεδο φέτος μετά τον σοβαρό τραυματισμό του και τους νέους που τον ''χτυπάνε'' και δε τον αφήνουν σε ησυχία, όμως και πάλι, στο ρόστερ αυτή τη στιγμή υπάρχουν 4 SG και μόλις 2 έτοιμα PG, για το επίπεδο της Ευρωλίγκα. Μήπως αντί του Χέινς έπρεπε να κοιτάξει έναν παίκτη στον άσσο ο Τζόρτζεβιτς; Μάλλον ναι. Σε κάθε περίπτωση όμως, με την διαφαινόμενη μεταγραφή ψηλού, το ρόστερ γεμίζει επικίνδυνα, και ο προπονητής των ''πρασίνων'' καλείται να διαχειριστεί σωστά ένα περίεργο ροτέισον.
Στα του Έλιοτ Γουίλιαμς πάλι, η μεταγραφική αυτή κίνηση μπορεί να χαρακτηριστεί εξαιρετική αν δε συνυπολογίσουμε και αυτή του Χέινς, αφού ο Παναθηναϊκός προσθέτει έναν παίκτη που μπορεί να ανεβάσει επίπεδο την ομάδα και να σκοράρει με συνέπεια από την περιφέρεια, κάτι που λείπει όλη τη χρονιά με την απουσία του Νίκου Παππά. Μένει να δούμε αν θα ''κουμπώσει'' στο ΟΑΚΑ και αν ο ''Σάλε'' θα καταφέρει να τον βάλει γρήγορα στο κλίμα, γιατί η D-League με την Ευρωλίγκα δεν έχουν καμία απολύτως σχέση, τόσο σε στυλ παιχνιδιού, όσο και σε δυναμικότητα πρωταθλημάτων.
