Θέλει δουλειά πολλή
Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε με το δεξί στο top 16 της Euroleague, έδειξε όμως ξανά κάποιες από τις χτυπητές αδυναμίες του.
Κακό αμυντικό transition
Οι παίκτες του Ντούσκο Ιβάνοβιτς δε κατάφεραν σε καμία περίπτωση να σταματήσουν τον αιφνιδιασμό της Μακάμπι. Οι Ισραηλινοί έπιαναν συνεχώς στον "ύπνο" την άμυνα του Παναθηναϊκού, με τους Πάργκο, Τάιους, Χέινς να κάνουν..."α λει ουπ πάρτι".Το συγκεκριμένο κομμάτι του παιχνιδιού βελτίωσαν οι "πράσινοι" στο τελευταίο και καθοριστικό δεκάλεπτο, όταν και κλήθηκε να αγωνιστεί μια άκρως αμυντική 5αδα, που απαρτιζόταν από τους Νέλσον, Διαμαντίδη, Γιάνκοβιτς, Γκίστ, Μαυροκεφαλίδη και στη συνέχεια ο Σλότερ. Στις μεγάλες άμυνες κρίθηκε και η έκβαση του παιχνιδιού.
Περιφερειακή άμυνα
Άλλος ένας πονοκέφαλος για τον "εξάστερο" ήταν η κακή περιφερειακή άμυνα. Μάλιστα στο Ο.Α.Κ.Α. λίγο έλειψε να έχουμε έναν απρόσμενο ήρωα, αφού ο παγκίτης και με μέσο όρο κοντά στους 4 πόντους ανά αγώνα, Νέιτ Λίνχαρτ, "πυροβολούσε" συνεχώς πίσω από τα 6,75. Δεν ήταν όμως μόνος. Οι Χέινς και Ράντλ έβρισκαν χώρο και χρόνο να σουτάρουν από μακριά έχοντας τεράστια επιτυχία. Όλα αυτά μειώθηκαν σε μεγάλο βαθμό στην τέταρτη περίοδο.
Κακή αντιμετώπιση του πικ εν ρολ
Η Μακάμπι κυρίως στην αρχή έπαιξε το πικ εν ρολ, με τους Πάργκο, Τάιους και οι αργοί ψηλοί του Παναθηναϊκού ήταν δεδομένο ότι δε μπορούσαν να ακολουθήσουν. Ο Άλεξ Τάιους έκανε ότι ήθελε μέσα στο ζωγραφιστό.
Ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς δεν έκανε το ροτέισον που γινόταν μέχρι πριν ένα μήνα. Ο Παππάς ήταν άρρωστος και δεν αγωνίστηκε. Από εκεί και πέρα ο Μπλούμς δείχνει να είναι σε περίοδο ντεφορμαρίσματος, με τον προπονητή του να του εξηγεί ότι μπορεί να κάνει και άλλα πράγματα εκτός από το σουτ,αλλά φανερά ψυχολογία δεν υπήρχε. Ο Ράιτ δεν αγωνίστηκε για μια ακόμη φορά, ο Μαυροκεφαλίδης ήταν μέτριος, ο Φώτσης στα λίγα λεπτά που αγωνίστηκε δεν βοήθησε και κάπως έτσι το βάρος σε μια δύσκολη βραδιά, έπεσε σε συγκεκριμένους παίκτες που κατάφεραν να κρατήσουν τον Παναθηναϊκό όρθιο. Ο λόγος για τον εξαιρετικό Σλότερ, ένα από τα καλύτερα "λαβράκια" της φετινής Euroleague, που αν και άρχισε νωθρά, πήρε την ομάδα στις πλάτες του με μεγάλα σουτ, ο Μπατίστα που επέστρεψε στον καλό του εαυτό, ο Γιάνκοβιτς με θετική παρουσία και φυσικά οι Γκίστ, Νέλσον που έπαιξαν συγκλονιστική άμυνα και πρόσθεσαν αρκετούς πόντους για το τριφύλλι.
Μεταγραφές εν όψει;
Ο Νέλσον αρχίζει να "δένει" με την ομάδα. Η περιφέρεια είναι σε πολύ καλά επίπεδα. Η φροντ λάιν έχει αρκετά θεματάκια. Ο Μαυροκεφαλίδης, ένα "old school" τεσσαροπεντάρι, είναι πολύ soft αμυντικά. Ο Μπατίστα, επίσης "old school", από τους λίγους που έχουν σήμερα τόσο μεγάλη επιτυχία στο ποστ, δυσκολεύεται αμυντικά. Ο Ράιτ δεν προσαρμόζεται. Συμπέρασμα; Για να μην έχουμε ξανά τα ίδια θέματα με αλτικότατους ψηλούς όπως ο Τάιους, πρέπει να αποκτηθεί ένα center με αλτικότητα, που να ελέγχει τα ριμπάουντ και να παίζει καλή άμυνα. Στο σύγχρονο μπάσκετ δεν επιβιώνεις χωρίς τέτοιο ψηλό. Ελπίζω να βελτιωθεί ο Ράιτ γιατί έχει ακριβώς τα χαρακτηριστικά του προαναφερθέντα παίκτη.
Ο Παναθηναϊκός έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης και θα βελτιωθεί. Οι νίκες στην πρεμιέρα είναι πολύ σημαντικές. Το πρώτο βήμα έγινε. Μένουν όμως πολλά ακόμη...
Κακό αμυντικό transition
Οι παίκτες του Ντούσκο Ιβάνοβιτς δε κατάφεραν σε καμία περίπτωση να σταματήσουν τον αιφνιδιασμό της Μακάμπι. Οι Ισραηλινοί έπιαναν συνεχώς στον "ύπνο" την άμυνα του Παναθηναϊκού, με τους Πάργκο, Τάιους, Χέινς να κάνουν..."α λει ουπ πάρτι".Το συγκεκριμένο κομμάτι του παιχνιδιού βελτίωσαν οι "πράσινοι" στο τελευταίο και καθοριστικό δεκάλεπτο, όταν και κλήθηκε να αγωνιστεί μια άκρως αμυντική 5αδα, που απαρτιζόταν από τους Νέλσον, Διαμαντίδη, Γιάνκοβιτς, Γκίστ, Μαυροκεφαλίδη και στη συνέχεια ο Σλότερ. Στις μεγάλες άμυνες κρίθηκε και η έκβαση του παιχνιδιού.
Περιφερειακή άμυνα
Άλλος ένας πονοκέφαλος για τον "εξάστερο" ήταν η κακή περιφερειακή άμυνα. Μάλιστα στο Ο.Α.Κ.Α. λίγο έλειψε να έχουμε έναν απρόσμενο ήρωα, αφού ο παγκίτης και με μέσο όρο κοντά στους 4 πόντους ανά αγώνα, Νέιτ Λίνχαρτ, "πυροβολούσε" συνεχώς πίσω από τα 6,75. Δεν ήταν όμως μόνος. Οι Χέινς και Ράντλ έβρισκαν χώρο και χρόνο να σουτάρουν από μακριά έχοντας τεράστια επιτυχία. Όλα αυτά μειώθηκαν σε μεγάλο βαθμό στην τέταρτη περίοδο.
Κακή αντιμετώπιση του πικ εν ρολ
Η Μακάμπι κυρίως στην αρχή έπαιξε το πικ εν ρολ, με τους Πάργκο, Τάιους και οι αργοί ψηλοί του Παναθηναϊκού ήταν δεδομένο ότι δε μπορούσαν να ακολουθήσουν. Ο Άλεξ Τάιους έκανε ότι ήθελε μέσα στο ζωγραφιστό.
Ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς δεν έκανε το ροτέισον που γινόταν μέχρι πριν ένα μήνα. Ο Παππάς ήταν άρρωστος και δεν αγωνίστηκε. Από εκεί και πέρα ο Μπλούμς δείχνει να είναι σε περίοδο ντεφορμαρίσματος, με τον προπονητή του να του εξηγεί ότι μπορεί να κάνει και άλλα πράγματα εκτός από το σουτ,αλλά φανερά ψυχολογία δεν υπήρχε. Ο Ράιτ δεν αγωνίστηκε για μια ακόμη φορά, ο Μαυροκεφαλίδης ήταν μέτριος, ο Φώτσης στα λίγα λεπτά που αγωνίστηκε δεν βοήθησε και κάπως έτσι το βάρος σε μια δύσκολη βραδιά, έπεσε σε συγκεκριμένους παίκτες που κατάφεραν να κρατήσουν τον Παναθηναϊκό όρθιο. Ο λόγος για τον εξαιρετικό Σλότερ, ένα από τα καλύτερα "λαβράκια" της φετινής Euroleague, που αν και άρχισε νωθρά, πήρε την ομάδα στις πλάτες του με μεγάλα σουτ, ο Μπατίστα που επέστρεψε στον καλό του εαυτό, ο Γιάνκοβιτς με θετική παρουσία και φυσικά οι Γκίστ, Νέλσον που έπαιξαν συγκλονιστική άμυνα και πρόσθεσαν αρκετούς πόντους για το τριφύλλι.
Μεταγραφές εν όψει;
Ο Νέλσον αρχίζει να "δένει" με την ομάδα. Η περιφέρεια είναι σε πολύ καλά επίπεδα. Η φροντ λάιν έχει αρκετά θεματάκια. Ο Μαυροκεφαλίδης, ένα "old school" τεσσαροπεντάρι, είναι πολύ soft αμυντικά. Ο Μπατίστα, επίσης "old school", από τους λίγους που έχουν σήμερα τόσο μεγάλη επιτυχία στο ποστ, δυσκολεύεται αμυντικά. Ο Ράιτ δεν προσαρμόζεται. Συμπέρασμα; Για να μην έχουμε ξανά τα ίδια θέματα με αλτικότατους ψηλούς όπως ο Τάιους, πρέπει να αποκτηθεί ένα center με αλτικότητα, που να ελέγχει τα ριμπάουντ και να παίζει καλή άμυνα. Στο σύγχρονο μπάσκετ δεν επιβιώνεις χωρίς τέτοιο ψηλό. Ελπίζω να βελτιωθεί ο Ράιτ γιατί έχει ακριβώς τα χαρακτηριστικά του προαναφερθέντα παίκτη.
Ο Παναθηναϊκός έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης και θα βελτιωθεί. Οι νίκες στην πρεμιέρα είναι πολύ σημαντικές. Το πρώτο βήμα έγινε. Μένουν όμως πολλά ακόμη...
